سفره ای از جنس عشق
سفره عقد یکی از سفره های سنتی ایرانی است که در مراسم عقد یا هنگام عروسی پهن می شود و عروس و داماد در رأس آن می نشینند و به هم نگاه می کنند. اجزای سفره عقد به دو دسته کلی اشیاء و مواد خوراکی تقسیم می شود. دسته خوراکی ها تشکیل شده است از شش ظرف حاوی گردو، بادام، فندق، نان و نبات و تخم مرغ و دو ظرف دیگر حاوی شیرینی و نان و پنیر و سبزی و جام هایی از عسل و ماست. هر ترکیب و ماده ای که در سفره عقد به کار می رود، ناقل معنا و مفهوم خاصی متناسب با آن ترکیب یا ماده به کُنهِ ذهن حاضرین و غایبین در مراسم است. به طور مثال، عسل و ماست کنایه ای است از شیرینی و ترشی در کنار هم در طول زندگی مشترک. نبات، نماد شیرین کامی و تخم مرغ، نماد باروری است. اما این که چرا تخم مرغ به عنوان نماد باروری انتخاب شده است خود جای بحث دارد که در این مقال می گنجد. اولین سؤالی که در مواجهه با این گونه از نماد پردازی در مورد تخم مرغ به ذهن هر شخص می رسد این است که: چرا؟ و دومین سوالی که در مواجهه با این گونه از نماد پردازی در مورد تخم مرغ به ذهن هر شخص می رسد این است که: چطور؟
در واقع ظرفیتی برای پذیرش این نماد از سوی جامعه وجود ندارد، زیرا فرض اولیه ای که بنیان این نماد پردازی بر آن بنا شده؛ از اساس اشتباه است؛ چرا که همه ما می دانیم انسان ها تخم گذار نیستند.
نویسنده: سیدمحمد صاحبی
ادامه مطلب را در بهروان شماره چهارم عشق بخوانید.
خرید از سایت: behravanmag.com
نسخه الکترونیکی: jaaardotcom
خرید حضوری: پیشخوان دکه ها و کیوسک های روزنامه فروشی و کتاب فروشی های نشر چشمه
برای دریافت مشاوره های پیش از ازدواج در اپلیکیشن فارگو اینجا کلیک کنید.
