و ابتدا عین، شین، قاف
واژه عشق از ریشه هند و اروپایی «ais» به معنی خواستن، میل داشتن و جُستن، وام گرفته شده است. دیدگاه دیگر پژوهشگران در این مورد این است که این واژه از لغت «iska» در زبان اوستایی به معنی خواهش، خواستن و گرایش، گرفته شده است. حال خوب است دیدگاه چند خطی برخی از بزرگان روانشناسی را درباره عشق بخوانیم:
اورین یالوم روان درمانگرِ وجودی، عشق را نوعی از خود بی خودی وسواس گونه و ذهنیتی افسون شده می داند که تمام زندگیِ فرد را فرا می گیرد. از نظر وی هیچ رابطه ای قادر به از میان بردن تنهایی نیست. هر یک از ما در هستی تنهاییم ولی می توانیم در تنهایی یکدیگر شریک باشیم، همانطور که عشق درد تنهایی را جبران می کند.
زیگموند فروید، عشق را به معنای رابطه ای ناخود آگاه نسبت به غیر دانسته و انتخاب معشوق را ناشی از ماهیت و کمیفیت روابط کودک در سال های اولیه خود می داند و بر همین اساس بر اهمیت روابط کودک و والدین تاکید دارد.
نویسنده: باران مرادی
ادامه مطلب را در بهروان شماره چهارم عشق بخوانید.
خرید از سایت: behravanmag.com
نسخه الکترونیکی: jaaardotcom
خرید حضوری: پیشخوان دکه ها و کیوسک های روزنامه فروشی و کتاب فروشی های نشرِ چشمه
