من می توانم هم زمان چند کار را انجام دهم

بسیاری از این که می توانند چند کار را هم زمان انجام دهند به خود می بالند؛ در حالی که یک متن را می خوانند حواسشان به موبایل و پیام هایی که می رسد هست و یا هم زمان با چک کردن تلگرام، اینستاگرام و ایمیل … تلویزیون نگاه می کنند یا در خیابان راه می روند. آن ها با غرور می گویند: «ما از اول هم همینطور بودیم! حواسمان به همه جا بود و هست.»

بسیاری از دانش آموزان هم فکر می کنند قابلیت انجام چند کار هم زمان را دارند:

• «من همیشه جلوی تلویزیون ریاضی می خوانم و مسائل فیزیک را حل می کنم.»
• «بدون گوش کردن به موسیقی نمی توانم مسئله حل کنم و درس بخوانم»
• «من حتما باید در یک محیط شلوغ درس بخوانم تا راحت تمرکز کنم، بدون آهنگ و سر و صدا تمرکز برایم سخت است، من با وجود موبایل کنار دستم موقع خواندن کتاب هم می توانم تمرکز کنم، موبایل اصلا حواس من را پرت نمی کند.»

برداشت ظاهری و اولیه از این جملات نشان از توانایی تمرکز بالا و ذهن منسجم و قوی دارد. اما کمی بیشتر تأمل در این مسئله و نیز به واسطه پژوهش های انجام شده، ثابت شده است که تصور افراد از این توانایی سرابی بیش نیست و به اصطلاح یک جای کار درست از آب در نمی آید. ممکن است بخشی از مسئله که در حال حل آن است از دید فرد پنهان شود و آن را حل نکند و یا اشتباهات محاسباتی آشکاری داشته باشد، با برعکس متوجه برخی از اتفاقات و صحنه های فیلم نشود.

باید در نظر گرفت اولویت ذهن فرد در آن لحظه دیدن فیلم است یا انجام تکلیف؟

بیشتر افراد در مواجهه با این اشتباهات، آن ها را به عنوان کم شدن توانایی حفظ تمرکز به علت عامل های درونی مثل سن و یا بیرونی مثل آلودگی هوا می‌ بینند و نه رفتار نادرست خود که منجر به وجود آمدن این مشکل شده است. به بیان دیگر فرد با تمرینی نادرست، باعث کاهش دقت عمل مغز شده است. بنابراین قرار دادن خود در موقعیت های چندگانه ای که نیاز به دقت و تمرکز دارد، همچنین انتظار فرد از خود که بتواند همه کارها را به بهترین شکل ممکن انجام دهد تفکر اشتباه و ساده انگارانه ای است.

اینکه ذهن انسان توانایی های بی نهایت دارد، جای هیچ مجادله ای ندارد اما با توجه به شرایط زندگی با محدودیت هایی رو به رو است (بحث در این مورد به فلسفه ذهن و بدن بر می گردد و مطالعات نوروساینس). برای اینکه ذهن بتواند چند کار هم زمان را انجام دهد، باید انرژی بسیار زیادی صرف کند نسبت به مواقعی که در هر زمان مشخص تنها یک کار را انجام می دهد. از عواقب ناخوشایند این کار، کم شدن دقت و بروز اشتباهاتی است که آه از نهاد فرد بر می آورد.

نویسنده: : بهاره رحیمی فر تهرانی

ادامه مطلب را در بهروان شماره صفر ذهن بخوانید.
خرید از سایت: behravanmag.com