شماره پنج: مدرسه

روایت سوم: توران

روایت سوم: توران

وقتی از توران میرهادی حرف می‌ زنیم، به گمانم اول باید از تجربه‌ جنگ‌ جهانی دوم حرف بزنیم و گذر از آن. توران میرهادی، چیزی‌ است که اولا جنگ نیست. او بعد از تجربه‌ ویرانی‌ های جنگ ‌جهانی دوم، توران میرهادی دیگری‌ است. مثل تمام کسانی که طوفانی را تجربه می‌ کنند. توران میرهادی، سلاخی جنگ را دیده‌ است. زشتی را تجربه کرده است. وقتی میرهادی می‌ گوید: غم بزرگ را به کار بزرگ تبدیل کنیم، باید ابتدا مقیاس غم بزرگ را فهم کنیم. بعد از جنگ‌ های جهانی دوم سخن‌ های بسیاری گفته‌ اند، حتی در رد سخن گفتن. در‌ این‌ که بعد از تجربه‌ این دهشتناکی، اصلا درباره‌ چه می‌ خواهیم سخن بگویم؟ هیچ عرصه‌ ای نبوده و نیست که متأثر از این جنگ‌ ها نشده باشد. از قاب‌ های تاریک و پایان‌ های تلخ در سینمای نوآر تا فروپاشی تصورات بسیاری از متفکرین، در باب انسان، در علوم انسانی‌ که می‌ پنداشت، ساخت بهشت زمینی وعده‌ داده شده‌ مدرنیته، توسط آن انسان آرمانی و کمال‌ یافته، نزدیک است و اصلا انسان بعد از تجربه‌ این دو جنگ عظیم جهانی انسان دیگری‌ است در این جهان.

روایت سوم: توران

توران میرهادی بعد از جنگ‌ جهانی دو تازه، سخن می‌ گوید. سخن از تصعید این غم بی‌ انتها. او در می‌ یابد که انسان، تا کجا می‌ تواند، چیزی را بسازد که فقط ویرانی بماند و تنهایی. او بعد از تجربه‌ این اندوه جنگ است که می‌ خواهد انسانی را تربیت کند که برای تفنگ به‌ دست‌ گرفتن و جنگیدن با دیگری، تربیت نشده است. او بعد از تجربه‌ این ویرانی‌ است که می‌ پرسد:

ادامه مطلب را در بهروان شماره پنجم مدرسه بخوانید.

 نویسنده: مسعود ریاحی
خرید از سایت: behravanmag.com
نسخه الکترونیکی: jaaardotcom
خرید حضوری: پیشخوان دکه‌ ها و کیوسک‌ های روزنامه‌ فروشی و کتاب‌ فروشی‌ های نشر چشمه

جهت دریافت مشاوره روانشناسی آنلاین از اپلیکیشن فارگو اینجا کلیک کنید.

برچسب ها

دیدگاهتان را بنویسید

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن