نگاه دوم: کتاب شادی می آورد
کتاب های خوش خوان و سرگرم کننده. به پیشنهاد ما این کتاب ها می توانند راحت خوانده شوند. و شاید در تعطیلات نوروز سرگرمی خوبی برای روزها و شب های بهار باشند.
«میم عزیز» نوشته محمد حسن شهسواری. راوی این رمان نویسنده میان سالی است که هم زمان در حال نوشتن رمان و فیلمنامه ای است که در هر دو آن ها از شخصیت های افراد پیرامون خود الهام می گیرد. راوی، شناسنامه شخصیت های رمان، صحنه های آن و صحنه های فیلم نامه را به صورت قطعه قطعه در اختیار خواننده قرار می دهد و در خلال آن ها زندگی خود را نیز مرور می نماید. در «میم عزیز» خواننده از میان مارپیچی از این خرده روایت ها، صحنه ها و شناسنامه ها تا انتهای کتاب پیش می رود و همان جا که کتاب تمام می شود، تنها به پایانی غیر قطعی از داستان می رسد. این رمان در واقع داستانی برای نویسنده هاست و احتمالا لذت خواندن آن برای این قشر بسیار بیشتر خواهد بود. اما ماجراهای آن قطعا برای مخاطب عام نیز جذاب است.
راوی داستان به دنبال کشف هویت خود است و سردرگمی او در تمام طول رمان خواننده را درگیر می کند. او به دنبال کشف هویت خود به اطرافیانش نگاه می کند و سعی می کند بازتابی از هویت خود را در آن ها پیدا نماید. یکی از عمده ترین نقاطی که درگیری هویتی راوی در آن بسیار مشهود است، طبقات و دسته بندی های اجتماعی است؛ در برخورد وی با «فریبا فیاض» بحث های زیادی در مورد دسته بندی های اجتماعی امروز سر می گیرد، «جهان اولی ها»، «صاف ها»، «کج ها»، «شمرونی ها»، «شوشی ها» و غیره… از مثال های عناوین و دسته بندی های مختلفی است که راوی سعی دارد به نوعی هویت اجتماعی و جایگاه طبقاتی را در آن ها بیابد. تصور راوی این است که با مرزبندی جغرافیایی و منطقه بندی می‌تواند به نوعی خود را به دسته ای یا گروهی متصل نموده و با توجه به مشخصات کلی این گروه به نوعی هویت خود را باز تعریف کند.
نویسنده: احسان رضایی
ادامه مطلب را در بهروان شماره سوم شادی بخوانید.
خرید از سایت: behravanmag.com
نسخه الکترونیکی: jaaardotcom
خرید حضوری: پیشخوان دکه ها و کیوسک های روزنامه فروشی و کتاب فروشی های نشرچشمه
