شماره دو: اوتیسم

ناکارآمدی مغز اجتماعی

ناکارآمدی مغز اجتماعی به مشکلات زود‌ هنگام در رشد شناخت اجتماعی کودکان منجر می‌ شود. ناکارآمدی مغز اجتماعی موجب می‌ شود که افراد مبتلا به اوتیسم اطلاعات اجتماعی را به شیوه های متفاوت از همسالانی که رشد بهنجار دارند، بفهمند و به آن پاسخ دهند.

مشکلات شناخت اجتماعی در کودکی نمایان می‌ شود و به رشد کمبودهای اجتماعی شدید و عقب‌ ماندگی در سخن‌ گفتن منجر می‌ شود. نبود توجه مشترک، مشکلات با جهت‌ گیری اجتماعی، عقب‌ ماندگی و فقدان همدلی از عواملی هستند که باعث می‌ شوند کودکان مبتلا به اوتیسم اطلاعات اجتماعی را متفاوت با همسالان خود که رشد بهنجار دارند، پردازش ‌کنند.

یکی از روش‌ های عمده‌ ای که کودکان درباره محیط پیرامون خود می‌ آموزند، توجه مشترک است. منظور از توجه مشترک این است که کودک بتواند به‌ همراه مراقب، یک شیء یا یک رویداد را مورد توجه قرار دهد. در کودکانی که رشد بهنجار دارند، توجه مشترک بین 6 تا 18 ماهگی نمایان می‌ شود.

فقدان توجه مشترک ممکن است در فراگیری زبان، دانسته‌ هاي عمومی و هوش، موجب مشکلات مختلف شود. در کودکانی که مبتلا به اختلال طیف اوتیسم تشخیص داده می‌ شوند، در طول دو سال اول زندگی اغلب مشکلات مشخصی را در توجه مشترک نشان می‌ دهند. نابهنجاری‌ های مغزی ممکن است زیربنای مشکلاتی با جهت‌ گیری اجتماعی را تشکیل دهند. بیشتر کودکانی که به‌ طور بهنجار رشد می‌ کنند، در جهت‌ گیری اجتماعی توانایی‌ های رشد‌ یافته‌ ای از خود نشان می‌ دهند.

نویسنده: رامین قاسم‌ زاده

جهت خرید شماره اوتیسم مجله روانشناسی بهروان اینجا کلیک کنید.

برای آموزش اصول فرزندپروری و دریافت رایگان تکنیک PMT اینجا کلیک کنید.

برچسب ها

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن