شماره سه: شادی

شادی، گزینش است؟

هنر در خدمت روانشناسی

شادی، گزینش است؟

شاید شاد نبودن و داشتن نشانه‌ هایی از افسردگی، واکنشی منطقی و حقیقی به جهانی‌ است که در آن زیست می‌ کنیم. شاید حتی، شادکامی گاهی واکنشی‌ است نا به هنجار در مقابل آنچه هر روز بر سرزمین و مردمان آن می‌ آید. شاید لازم باشد، از نو به «شادی» و «شاد بودن» از درون متن زندگی جاری در جهان فعلی نگریست و نه صرفا از منظر فراروایتی بنام روانشناسی مثبت.
نمی‌ شود و نمی‌ توان حکمی کلی و جهان‌‌‌ شمول صادر کرد و برای شادکامی روشی یگانه معرفی کرد. گاه سخت است که از وضع موجود رضایت داشته باشیم و یا احساسی مثبت به خود و دیگری. گاه، راه شاد بودن، توسط دیگری و قدرت آنقدر مسدود است که سخت می‌ توان شعار سر داد که زندگی برای همه زیباست. یادداشت حاضر، تلاشی است برای کمی نزدیک‌ تر شدن به مفهوم شادی، از دریچه‌ های گوناگونی چون، فراموشی و هنر.

ممکن است دور سبزی خوردنی که خریده‌ ایم، روزنامه‌ ای پیچیده باشند که خبر سالگرد انفجار اتمی هیروشیما را نوشته باشند. ممکن است هنگامی که همان سبزی را لای نان می‌ گذاریم و با کباب می‌ خوریم، تا همان ساعت، یک سرباز عادی در میانمار، 200 یا 300 نفر را کشته و دارد سیگارش را می‌ کشد، لقمه که از گلو پایین رفت، احتمالا از ابتدای پهن کردن سفره تا جمع کردنش، عده‌ ای در جهان به علل گوناگون و گاهی فجیع، مرده باشند. لذت و شادکامی، بدون فراموشی شاید ممکن نیست. خود آگاهی مدام از جهانی که در آن زیست می‌ کنیم، نشت پیدا می‌ کند روی هر شادی و لذتی. نه این‌ که جهان در یک آن و صرفا در دوره‌ ای که ما در آن هستیم چنین شده باشد؛ تفاوت زندگی در سال 2019 با 200 سال پیشش، در امکان خود آگاهی از اتفاقات هر روزه در سراسر جهان است. ما اکنون می‌ دانیم و آگاهیم که در هر ثانیه که می‌ گذرد…

نویسنده: مسعود ریاحی

ادامه مطلب را در بهروان شماره سوم شادی بخوانید.
خرید از سایت: behravanmag.com
نسخه الکترونیکی: jaaardotcom
خرید حضوری: پیشخوان دکه‌ ها و کیوسک‌ های روزنامه‌ فروشی و کتاب‌ فروشی‌ های نشر چشمه

برچسب ها

دیدگاهتان را بنویسید

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن