ده پرسش درباره شادی
ارسطو درباره شادی می گوید: «مردم عادی، لذت را شادی فرض می کنند.»
افراد موفق، عملکرد خوب را برابر با شادی می شمارند و دانشمندان، زندگی متفکرانه و جست و جو‌گرانه را معادل شادی می دانند. «زِنوسیتیومی» بنیان گذار فلسفه رواقی می گوید: شادی معادل با برآورده شدن آرزوهاست. «جان لاک» معتقد است که شادی بستگی به تعداد لذات زندگی دارد. همچنین پرفسور «مک گیل»، شادی را به لذت های تمایلات ارضا شده مربوط دانسته است. برتراند راسل می گوید: «رغبت، همگانی ترین نشانه انسان شاد است».
برخی از مردم هم، خندیدن دائمی و بگو مگو نداشتن در زندگی را شادی می دانند. «آرتور شوپنهاور» فیلسوف آلمانی تاکید دارد که افرادی که به جای زندگی فضیلت مندانه، آرزوی زندگی شاد و عالی و طولانی را درسر دارند، بازیگرانی هستند که می خواهند همواره نقش های بزرگ داشته باشند. اینان نمی دانند که مهم چقدر بازی کردن نیست بلکه چطور بازی کردن است.
اما روانشناسان شادی را این گونه تعریف کرده اند: «یک موقعیت یا وضعیت روانی توام با خشنودی و رضایت مندی»
این وضعیت روانی می تواند ناشی از ارضای نیازها و انتظارات باشد. از طرفی دیگر شادی را می توان رضایت مندی اجتماعی، روانی و جسمانی یا رضایت مندی از جریانات زندگی تعریف کرد.
نویسنده: باران مرادی
ادامه مطلب ده پرسش درباره شادی را در بهروان شماره سوم شادی بخوانید.
خرید از سایت: behravanmag.com
نسخه الکترونیکی: jaaardotcom
خرید حضوری: پیشخوان دکه ها و کیوسک های روزنامه فروشی و کتاب فروشی های نشرچشمه
