جستاری درباره ی شادی
درباره ی شادی بسیار گفته اند و نوشته اند. بسیار آن را غایت زندگی و انگیزه ی نهایی زندگی و تمامی امور دیگر دانسته اند. از فلاسفه ی یونان تا اندیشمندان معاصر در حوزه های مختلف نظریات و مفاهیم مختلفی ارائه کرده اند و معانی متفاوتی برای آن در نظر گرفته اند؛ در ادیان مختلف نیز شادی امری غایی است و گاهی نیز تقبیح می شود.
شادی چیست؟!
در درجه ی اول شادی نامی است که به حال و احوالات خاصی اشاره دارد که معمولاً در تقابل با غم، اندوه، رنج و ملال قرار دارد. از دیدگاهِ سوسور واژه ها در تقابل های دوتایی زبان را شکل می دهند: شب و روز، گرم و سرد، مرد و زن، غم و شادی و … معانی دال ها نه فقط در مدلول ها، که در واقع در تقابل با دیگر دال ها قرار دارد. دال ها به طور زنجیروار به یکدیگر وابسته اند و زبان زنجیره ای از واژگان تشکیل شده است که معانی خود را به شکلی درهم تنیده در نسبت با یکدیگر بدست می آورند. هر واژه و دالی به تنهایی دارای معنا نیست و با ارجاع به دیگری معنا پیدا می‌کند.
به راستی چگونه می توان شادی و اندوه، شادی و ملال را به طور کامل از یکدیگر تفکیک کرد؟! در یک بعد ازظهر جمعه معمولاً مَلال و احساس خالی بودن از همه چیز به سراغمان می آید، گویی نمی دانیم در کجای زمان ایستاده ایم، همه ی ما کم و بیش این چنین تجربه ای را در ساعت های پایانی روز جمعه یا روزهای تعطیل دیگر تجربه کرده ایم. زمانی که به فکر فرو می رویم که معنای زندگی چیست؟! به نظر می رسد در روزهای دیگر خود را آن قدر مشغول کرده ایم که به این پرسش فکر نکنیم. این که چرا زنده ایم و باید در کجا سعادت و آرامش را جستجو کنیم. هرچقدر هم که شادی ها و دل‌خوشی های متفاوت را تجربه کرده ایم باز هم گاهی احساس محرومیت یا ناکامی را یدک می کشیم. شاید بهترباشد در این لحظات، لذت اندوه را واکاوی کنیم، انزجار از بودن، که از ناکامی ها و ملال هایمان ناشی می شود و با نوعی لذت عجین است.
نویسنده: احسان عزیزی
ادامه مطلب را در بهروان شماره سوم شادی بخوانید.
خرید از سایت: behravanmag.com
نسخه الکترونیکی: jaaardotcom
خرید حضوری: پیشخوان دکه ها و کیوسک های روزنامه فروشی و کتاب فروشی های نشر چشمه
