باشد که شاد بودن آیین ما باشد.
سیاست چگونه می تواند در یک جامعه تولید شادی کند؟ در پاسخ می توان گفت که شادی در پاره ای از شرایط مهم ترین نیازهای روانی بشر است و گسترش روحیه نشاط و شادابی در جامعه را می توان همچون استفاده از انرژی هسته ای «حق مسلم» یک جامعه دانست. شرایط اجتماعی نیازمند برنامه ریزی و و تلاش فردی و اجتماعی است و انگار سنگینی وزن ایجاد و گسترش مثبت اندیشی در جامعه بیشتر بر دوش سیاست مداران آن باشد. از این رو شرایط بُحرانی و فشارهای اقتصادی و روانی، سیاست مدار را وادار می کند تا یکی از دغدغه های اصلی خود را تبیین شادی واقعی به جای شادی کاذب در آحاد مردم بداند. او می داند در مواقعی که جامعه نیاز به امید و شادی دارد، می بایست تلاش کند با استفاده از اخبار مسرت بخش، باعث دلگرمی مردم شده و جامعه را با فشارهای داخلی و خارجی برهاند. او می داند که در جامعه غم زده انرژی افراد صرف برطرف کردن اندوه و ناراحتی می شود و دیگر فرصتی برای تولید و توسعه باقی نمی ماند. او لایه های مختلف جامعه را مورد توجه قرار می دهد. سیاست مدار می داند شاد بودن نشانه ابتذال یک جامعه نیست اما افسردگی حتما در خود ابتذال را به دنبال خواهد داشت. خشونت در جامعه یکی دیگر از معضلاتی است که سیاست مدار تلاش دارد با چنگ زدن به شادمانی آن را حل کند.
نویسنده: مهدی زاهدی اول
ادامه مطلب را در بهروان شماره سوم شادی بخوانید.
خرید از سایت: behravanmag.com
نسخه الکترونیکی: jaaardotcom
خرید حضوری: پیشخوان دکه ها و کیوسک های روزنامه فروشی و کتاب فروشی های نشرچشمه
