“باشد که شادبودن آیین ما باشد”
پاره‌ای از بخش چهارم _ پشت پرده _ درآمدی بر رابطه بین روان‌شناسی و سیاست
نویسنده: مهدی زاهدی‌اول
سیاست چگونه می‌تواند در یک جامعه تولید شادی کند؟ در پاسخ می‌توان گفت که شادی در پاره‌ای از شرایط مهم‌ترین نیازهای روانی بشر است و گسترش روحیه نشاط و شادابی در جامعه را می‌توان همچون استفاده از انرژی هسته‌ای «حق مسلم» یک جامعه دانست. شاط اجتماعی نیازمند برنامه‌ریزی و و تلاش فردی و اجتماعی است و انگار سنگینی وزن ایجاد و گسترش مثبت‌اندیشی در جامعه بیشتر بر دوش سیاست‌مداران آن باشد. از این رو شرایط بُحرانی و فشارهای اقتصادی و روانی، سیاست‌مدار را وادار می‌کند تا یکی از دغدغه‌های اصلی خود را تبیین شادی واقعی به‌جای شادی کاذب در آحاد مردم بداند. او می‌داند در مواقعی که جامعه نیاز به امید و شادی دارد، می‌بایست تلاش کند با استفاده از اخبار مسرت‌بخش، باعث دل‌گرمی مردم شده و جامعه را با فشارهای داخلی و خارجی برهاند. او می‌داند که در جامعه غم‌زده انرژی افراد صرف برطرف کردن اندوه و ناراحتی می‌شود و دیگر فرصتی برای تولید و توسعه باقی نمی‌ماند. او لایه‌های مختلف جامعه را مورد توجه قرار می‌دهد. سیاست‌مدار می‌داند شادبودن نشانه ابتذال یک جامعه نیست اما افسردگی حتما در خود ابتذال را به‌دنبال خواهد داشت. خشونت در جامعه یکی دیگر از معضلاتی است که سیاست‌مدار تلاش دارد با چَنگ‌زدن به شادمانی آن را حل کند چراکه …
ادامه مطلب را در بهروان شماره سوم (شادی) بخوانید.
خرید از سایت: behravanmag.com
نسخه الکترونیکی: jaaardotcom
خرید حضوری: پیشخوان دکه‌ها و کیوسک‌های روزنامه‌فروشی و کتاب‌فروشی‌های نشرِ چشمه
